ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ตามมาตรา 112 บัญญัติไว้ว่า ก่อนเบิกความพยานทุกคนต้องสาบานตนตามลัทธิศาสนาหรือจารีตประเพณีแห่งชาติของตน หรือกล่าวคำปฏิญาณว่าจะให้การตามสัตย์จริงเสียก่อน เว้นแต่

(1) พระมหากษัตริย์ พระราชินี พระรัชทายาท หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
(2) บุคคลที่มีอายุต่ำกว่าสิบสี่ปี หรือหย่อยความรู้สึกผิดและชอบ
(3) พระภิกษุและสามเณรในพระพุทธศาสนา
(4) บุคคลซึ่งคู่ความทั้งสองฝ่ายตกลงกันว่าไม่ต้องให้สาบาน

หากพยานนับถือศาสนาพุทธ โดยปกติจะให้คำสาบานว่า "ข้าพเจ้าขอสาบานต่อพระแก้วมรกต เจ้าพ่อหลักเมือง พระสยามเทธิราช และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายว่า ข้าพเจ้าจะเบิกความต่อศาลด้วยความสัตย์จริงทั้งสิ้น หากข้าพเจ้าเอาความเท็จมากล่าวแม้แต่น้อย ขอภยันตราย และความวิบัติทั้งปวงจงบังเกิดแก่ข้าพเจ้าและครอบครัวโดยพลัน หากข้าพเจ้า กล่าวความจริงต่อศาล ขอให้ข้าพเจ้า มีแต่ความสุขความเจริญ"

ไกด์อุบลเชื่อว่า ชาวอุบลฯ หลายท่านคงสงสัย ถ้าต้องขึ้นเบิกความต่อศาลสถิตย์ยุติธรรมในจังหวัดอุบลราชธานี การกล่าวคำสาบานต่อศาล จะสาบานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใด

ถ้าขึ้นศาลที่จังหวัดอุบลราชธานี ต้องกล่าวคำสาบานต่อศาลว่า "ข้าพเจ้าขอสาบานต่อหลวงพ่อใหญ่อินทร์แปลง และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายว่า ข้าพเจ้าจะเบิกความต่อศาลด้วยความสัตย์จริงทั้งสิ้น หากข้าพเจ้าเอาความเท็จมากล่าวแม้แต่น้อย ขอภยันตราย และความวิบัติทั้งปวงจงบังเกิดแก่ข้าพเจ้าและครอบครัวโดยพลัน หากข้าพเจ้า กล่าวความจริงต่อศาล ขอให้ข้าพเจ้า มีแต่ความสุขความเจริญ"